Çok çok çok uzun zamandır yazmıyorum evet. İnsan, hayatın koşturmacası içine girince, kafasını yorduğu şeyler de değişip standartlaşıyor sanırım. En azından benim için öyle oldu.
Her ne kadar toplumun genelinden oldukça farklı bir yaşam tarzım ve standardım olsa da, ayrıldığım kesimden çok da farklı olmayan bir koşturmacanın ki kendisine hayat gailesi de deniyor, içine düştüm...
Vakt-i zamanında bir abim "İnsanın kendi işi olunca 1 gün çalışmasa zarardan sayıyor." derdi, yıllar geçtikçe onun bu tecrübesinin ne kadar doğru olduğunu da anlamış bulundum. Her ne kadar insan sevdiği işi yaptığında çalışıyor sayılmazmışsa da, insan en sevdiği hobisini işe çevirince hobi de hobi olmaktan çıkıyormuş; onu bana zamanında söylememişler.
Velhasıl memnun muyum hayatımdan? Çok memnunum. Bana göre dünyanın en keyifli işini yapıyorum, ah bir de para almak zorunda olmasam! Tabii ödemek zorunda da olmasam... Marx amcam da haklıymış, insan ne kadar kazanırsa o kadar harcarmış, kapitalizm böyle bir şeymiş...
Koşturmaca içinde olanlar, ne demek istediğimi anladılar sanırsam.
Öperim gözlerinizden...
8 yıl önce
Kayıtlar
